Hindi ako santa. Hindi rin ako taong malinis as in konting kasalanan lang ang nagagawa sa buhay. Sa katunayan, marami akong kasalanan sa lahat ng larangan. Hindi ko nagamit ang utak ko nang maayos kaya siguro ganito, kung ginamit ko man, siguro sa hindi kaaya-ayang paraan.
Pero totoo, prone ako sa temptations. Mahirap kayang umiwas? Try mo! Mas mahirap kapag, kapag alam mong mapapasaya ka nito. Di ba? How could it be wrong if it feels so right?
Torn.
Naiisip ko kalimitan ang kasiyahan. Mali ba? Mali bang maghangad na sumaya? Kung mali ako, fine. Ako na ang mali. Ang gusto ko lang naman, sumaya. Ikaw ba hindi?
Pinili kita dahil sa pag-aakalang sasaya ako. Pinili ko ang mga bagay na pinili ko hindi lang dahil sa yun ang tama kundi yun ang sa tingin ko ay magpapasaya sa akin o may maituturo sa akin.
Sa mga bagay na pinipili ko, hindi naman puro saya. Sa katunayan, sang katerbang saya at hinagpis ang pinagdaraanan ko para lang makuha ang kaligayang inaakala kong mapapasaakin.
Masakit. Mahirap. Mali ako. Pero hanggang ngayon, naghihintay pa rin ako sa SANA ay kaligayahang idudulot ito. Nasaan na? Sobra na akong nasasaktan. Masyado na akong umaasa.
Tanga ako di ba? Pero ayokong tumigil dahil lang sa tagal.
The time I am spending for this feeling for you must be spent in working out to feel the same for another but I can’t. Wtf.
Dumating na rin naman ako sa point na sinabi ko sa sarili ko na “TAMA NA! MAPAGOD KA NAMAN!”
I JUST CAN’T. So please tell me if I am wrong and if I have to stop.
Kasi sa lahat ng kasalanan ko, ikaw ang pinakanagdulot sa akin ng saya.
No comments:
Post a Comment