Dilim

  Ngayo’y ako ay yapak. Naglalakad sa madilim at mabatong lugar. Pero ayos lang. Okay lang na puro sugat ang aking mga paa, may dugo at manhid na, daig pa ng pagtulo ng aking pawis ang pagtulo ng tubig mula sa gripo. Ayos lang na mangapa sa dilim. Sanay na ako; unti-unti nang nakakakita sa dilim ang aking mga mata. Magtitiis ako gaano man kahaba ang daan na ito hanggang sa makita ko ang liwanag. Hanggang ang aking pagod na mukha ay magkaroon ng ngiti na hinding hindi matutumbasan ng kahit na ano. Marahil matagal pa ito. Ang tangi ko lang hiling ay ang tamis ng ligaya sa dulo ng pakikipagsapalarang ito.