Alam kong delikado pero sumugod pa rin ako. May rosas na maganda at puno ng mga tinik pero kinuha ko pa rin. Alam kong sa dulo ng daan ay may bangin pero tuloy pa rin ako sa paglakad.
Alipin ako. Sunod-sunuran sa isipang hangal at sa pusong wasak. Ganoon lang talaga siguro ang lahat. Alipin. Sumusunod sa kung anong iniisip at nararamdaman. Kapag nasaktan, iiyak. Kapag, naloko, magagalit. Kapag iniwan, maghihintay. Sinong dapat sisihin? Ewan ako. Basta ang alam ko, alipin ako ng sarili ko. Masakit mang tanggapin, desisyon ko ring lahat yun. Alipin ako ng sarili ko.
No comments:
Post a Comment